Αποκάλυψη τώρα!

Αυτό είναι το νησί του Πάσχα στον νότιο ειρηνικό ωκεανό.

    

Είναι γνωστό για τα εκατοντάδες αγάλματα (μερικά πάνω από 10 μέτρα σε ύψος και 80 τόνους σε βάρος) που κοιτάνε προς την θάλασσα. Θέλω να παρατηρήσετε την φωτογραφία καλά.

 Αυτή είναι μια φωτογραφία ενός άλλου νησιού στην ίδια γεωγραφική περιοχή του ειρηνικού ωκεανού.

Βρήκατε την διαφορά..; Ακριβώς. Το νησί του Πάσχα μοιάζει με έρημο. Ενώ το άλλο νησί (όπως και όλα τα υπόλοιπα νησιά του Ειρηνικού) φαντάζει επίγειος παράδεισος. Προσέξτε την έλλειψη ψιλής βλάστησης στο νησί του Πάσχα. Επίσης στο νησί του Πάσχα δεν υπάρχουν ζώα. Δεν υπάρχουν πουλιά ή μικρά θηλάστηκα. Ούτε καν νυχτερίδες που ευδοκιμούν στα νησιά του Ειρηνικού.

Γιατί αυτό; Υπάρχει ένα ηφαίστειο στο νησί αλλά αυτό δεν αποτελεί δικαιολογία για την μετατροπή ενός τροπικού νησιού σε έρημο. Άλλωστε η πλειονότητα των νησιών του Ειρηνικού είναι ουσιαστικά ηφαίστεια (όπως η Χαβάη για παράδειγμα). 

Η αιτία είναι άλλη. Η αιτία είναι ο μεγαλύτερος εχθρός της φύσης. Ο Άνθρωπος.

Πριν από πολλά χρόνια (1200. μπορεί και παραπάνω) οι πρώτη άποικοι από τα δυτικά έφτασαν στο νησί. Αυτό που βρήκαν ήταν ένα πλούσιο σε χλωρίδα και πανίδα μέρος. Εγκαταστάθηκαν εκεί και σιγά σιγά ανέπτυξαν έναν περίπλοκο πολιτισμό. Η περιπλοκότητα του οφείλονταν στο γεγονός του ότι τα διάφορα αγαθά ήταν διασκορπισμένα σε όλο το μήκος του νησιού. Για να εκμεταλλευθούν τα αγαθά έπρεπε να αναπτύξουν ένα περίπλοκο σύστημα οργάνωσης. 

Τα πέτρινα κεφάλια κατασκευάστηκαν τόσο μεγάλα για τον ίδιο λόγο που κατασκευάστηκαν μεγάλες πυραμίδες. Ήταν θέμα ανταγωνισμού ανάμεσα στους εκάστοτε ηγεμόνες του νησιού. Μεγάλο κεφάλι = μεγάλη δύναμη.

Παραδόξως ο λαός που ζούσε στο νησί του Πάσχα δεν τρέφονταν από ψάρια όπως όλοι οι υπόλοιποι λαοί του Ειρηνικού αλλά από ζώα που ζούσαν στην γη, δελφίνια και πουλιά που υπήρχαν άφθονα σε εκείνο το νησί τότε. 

Τι οδήγησε όμως στην έρημο στην οποία μετατράπηκε αργότερα το νησί; Προφανές. Οι κάτοικοι έκοβαν τα δέντρα πιο γρήγορα απ'όσο το δασός μπορούσε να αντέξει για να σηκώσουν τα γιγάντια αγάλματα τους. Τα ποντίκια (που έφεραν μαζί τους από τα δυτικά) αφάνιζαν τους σπόρους των δέντρων, μαζί με τα δέντρα έφυγαν και τα πουλιά. Τα δελφίνια αφανίστηκαν. Λόγω έλλειψης τροφής οι κάτοικοι μετατράπηκαν σε ανθρωποφάγους.

Έτσι κατά το 1800 ο πληθυσμός είχε σχεδόν αφανισθεί αφήνοντας πίσω του μια έρημο και πολλά μεγάλα κεφάλια από πέτρα. 

Πρέπει να δούμε το νησί του Πάσχα ως προειδοποίηση. Όπως και οι κάτοικοι του, έτσι και εμείς κόβουμε και καίμε πιο γρήγορα από'οσο πρέπει. Αν δεν σταματήσουμε αμέσως οδηγούμαστε με μαθηματική ακρίβεια σε μια Αποκάλυψη. Και ίσως μετά από μερικά χρόνια θα κοιτάνε τα δικά μας τεχνολογικά και αρχιτεκτονικά επιτεύγματα να στέκουνε και να κοιτάνε την θάλασσα μέσα από την έρημο...

by Raving-Raven